Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem. Czas płaczu i czas śmiechu, (…) czas milczenia i czas mówienia (…) czas na dzień dobry i czas na do widzenia…"
Pożegnania zawsze są trudne, czasem za wszelką cenę chcemy ich uniknąć, nie dopuszczamy do siebie myśli, że jakiś etap w naszym życiu się kończy. Kiedy jednak emocje opadną, a łzy wzruszenia wyschną, ich miejsce zajmuje wdzięczność i satysfakcja.
21. czerwca 2024 r. po 18 latach pracy na stanowisku dyrektora szkoły na zasłużoną emeryturę przeszła – pani Dyrektor Małgorzata Lubojańska. Podczas uroczystego podziękowania i pożegnania obecni byli zaproszeni goście: Prezydent Miasta Ostrowa Wielkopolskiego – pani Beata Klimek; Proboszcz parafii pw. Najświętszego Zbawiciela w Ostrowie Wielkopolskim ks. Prałat dr Sławomir Grześniak; emerytowana dyrektor szkoły - p. Maria Kędzierska-Jachimek, przewodniczącą zarządu os. nr 10 „Parcele Zacharzewskie” – pani Marta Szczepaniak; przewodniczący rady rodziców pan Sebastian Brucki; licznie zgromadzeni rodzice oraz uczniowie.
Na początku głos w imieniu organu prowadzącego zabrała Prezydent Miasta Ostrowa Wielkopolskiego – pani Beata Klimek. Nie kryjąc wzruszenia, pani prezydent podkreślała liczne zasługi pani dyrektor, jej niezwykły profesjonalizm, opanowanie, elegancję, które sprawiały, że dla wielu, Dyrektor SP11, była niedoścignionym wzorem. Pani prezydent chwaliła wieloletnią, owocną współpracę, która przełożyła się na ogromny postęp Jedenastki i jej wszechstronny rozwój. Pani prezydent złożyła również najszczersze wyrazy wdzięczności i najlepsze życzenia, jednocześnie wyrażając nieśmiałą nadzieję na dalszą współpracę.
Przebieg uroczystości do samego końca utrzymywany był w tajemnicy. Wielu wzruszeń dostarczyła widzom etiuda przygotowana przez uczniów klasy 5a, pokazująca losy bohaterki – dziewczyny/kobiety - od zdobycia dyplomu ukończenia studiów do zakończenia kariery zawodowej. Podczas krótkiego widowiska pokazano, jak bardzo wymagająca jest praca na kierowniczym stanowisku i jak wiele wyzwań za sobą niesie. Współpraca z uczniami, nauczycielami to tylko kropla w morzu obowiązków dyrektora, który musi być mentorem, menagerem, zarządcą, doradcą, pełnić funkcje reprezentacyjne, wspierać, ale i wymagać. Przedstawienie, zagrane do utworu „Comptine d'un autre été” z kultowej „Amelii”, skłoniło wielu do refleksji nad upływającym czasem i ludzkim zawodowym losem.
Po części artystycznej głos w imieniu nauczycieli i pracowników szkoły zabrała wicedyrektor szkoły – p. Ewa Wulbach. Zwróciła się nie tylko do Dyrektora, ale do niezwykle zaangażowanego Lidera, Nauczyciela, którego pasja i profesjonalizm były fundamentem sukcesów Jedenastki. „Pod Pani przewodnictwem szkoła wzbogaciła się o liczne innowacyjne projekty, które przyczyniły się do wszechstronnego rozwoju kadry oraz uczniów. Pani wizja edukacji i troska o każdy detal sprawiły, że nasze działania zawsze odznaczał najwyższy poziom. Swoją postawą i wsparciem dmuchała Pani w skrzydła nie tylko tych najmłodszych” – zwracała się do pani dyrektor najbliższa współpracownica. Swoje wystąpienie zakończyła słowami: „Droga Pani Dyrektor, dziękujemy za każdą chwilę poświęconą naszej szkole, za trud włożony z wychowanie kilku pokoleń, za każdą radość, którą dzieliliśmy razem. Życzymy Pani zdrowia, spokoju i wielu wspaniałych chwil na zasłużonej emeryturze. Mamy nadzieję, że będzie Pani z nami duchowo i że będziemy mogli liczyć na Pani mądrość i doświadczenie również w przyszłości. Tym razem to my chcemy wypowiedzieć słynne: <<wrócimy do tego jeszcze>>”.
Po nauczycielach i współpracownikach przyszedł czas na uczniów – trójki klasowe dziękowały pani dyrektor za lata pracy i wsparcia. Uczeń klasy 6a – Szymon Swędrowski w imieniu całej społeczności uczniowskiej mówił: „Kochana Pani Dyrektor, dziękujemy za bycie naszym przewodnikiem i wzorem. Dziękujemy za serce, ciepłe słowo, życiową mądrość i pomocną dłoń. Życzymy Pani samych pięknych dni. Zasłużyła Pani na beztroski odpoczynek. Mamy nadzieję, że jeszcze wiele razy się spotkamy. Cała Jedenastka będzie tęsknić i wspominać Panią z uśmiechem na twarzy. Wszystkiego najlepszego!”
Za owocną, efektywną, życzliwą i profesjonalną współpracę, zawsze zorientowaną na rozwój i dobrobyt dzieci, dziękowali – przewodniczący rady rodziców – pan Sebastian Brucki, przewodniczącą zarządu os. nr 10 „Parcele Zacharzewskie” – pani Marta Szczepaniak, panie: Ewa Sikorska i Arleta Doktór ze stowarzyszenia „Razem dla Jedenastki” oraz zarząd Klubu Sportowego UKS „Batory” – państwo Paulina i Jakub Kowalscy oraz pan Piotr Kierzek.
Na koniec głos zabrała pani dyrektor – Małgorzata Lubojańska, która nie kryła wzruszenia na myśl, że po raz ostatni przemawia w hali SP11 jako dyrektor szkoły. Podczas swojego wystąpienia pani dyrektor zapewniła, że decyzję o zakończeniu pracy zawodowej podjęła po długim namyśle, ale z ciężkim sercem, ponieważ Jedenastka, której sama jest absolwentką, była jej drugim, a czasem nawet pierwszym domem. Pani dyrektor wyraziła ogromną wdzięczność w kierunku p. Marii Kędzierskiej-Jachimek, która to właśnie w niej dojrzała potencjał dyrektora. Pani dyrektor Lubojańska podkreślała, że mimo faktu, że praca na kierowniczym stanowisku jest niezwykle wymagająca, nigdy nie żałowała swojej decyzji, a po 18 latach rządzenia szkołą, czuje się osobą spełnioną i w pełni usatysfakcjonowaną. Na koniec podziękowała wszystkim, których spotkała na swojej zawodowej drodze – najbliższym współpracownikom, nauczycielom, rodzicom, organowi prowadzącemu, księżom i przede wszystkim uczniom, którzy sprawiali, że zawód, który wybrała, zawsze był dla niej najważniejszy, a powołanie nauczyciela przyświecało jej przez wszystkie kadencje. Kończąc swoje wystąpienie, pani dyrektor życzyła swojej następczyni – pani Beacie Ławrynowicz, wielu radości i sukcesów płynących z objęcia stanowiska dyrektora, a całej Jedenastce tylko „wysokich lotów”.
Piątkowe przedpołudnie było kolejnym, wyjątkowym wydarzeniem w jubileuszowym roku naszej szkoły. Pożegnaliśmy Osobę, która zostawiła serce w Jedenastce, która na zawsze zapisze się na kartach jej historii, która, mamy nadzieję, będzie do niej wracać. Pani Dyrektor – dziękujemy za wszystko i jeszcze raz życzymy pięknej, uśmiechniętej emerytury. Będziemy pamiętać i tęsknić!
Uroczystości pożegnalne zakończył taniec uczennic 7b, wspieranych przez uczniów 8a, do piosenki „Dancing Queen” Abby, bo jak powiedziała prowadząca: „Życie to mieszanka wielu emocji - sztuka polega na tym, by umieć je ze sobą łączyć. Dziś dość już łez wzruszenia, słów podsumowań, refleksji. Przecież każdy koniec to dopiero początek, a parkiet życia wciąż jest otwarty dla wszystkich. Pora na niego wkroczyć!”
.jpg)
